Řepištský kościół był pierwotnie kościołem farnym. Od roku 1652 należał do protestantów, od których został odebrany w r. 1654 i przyłączony do parafii Šenova. Z tego wynika, że jeszcze w r. 1688 kościół był poświęcony św. Michałowi, że był cały z drewna, a strop i podłoga były z desek.
Drewniany kościół na Praszywej wzniesiono w 1640 r. Zakrystię w 1779 r. a wieżę w 1860. Kościół był pierwotnie poświęcony św. Ignacemu Loyoli. W 1673 r. doszło do zmiany patrona.
Drewniany kościół został pobudowany w latach siedemdziesiątych XIX wieku zgodnie z planami budowniczego Antonína Kybasty z polecenia ołomunieckiego kardynała Fridricha Landráta, który wybrał wezwanie dla kościoła. Architektura kościoła wymyka się tradycyjnym kształtom zwykłych beskidzkich kościołów drewnianych.
Nietradycyjny, w porównaniu z innymi drewnianymi kościołami na Podbeskidziu, w pewien sposób egzotyczny kościół św. Prokopa i św. Barbory znajduje się około 1 km od stacji kolejowej na trasie z Kunčic pod Ondřejníkem na Čeladnou.
Najbardziej znanym magnesem Sedlišť, którego w centrum gminy nie można pominąć, jest drewniany kościółek pod wezwaniem Wszystkich Świętych, zbudowany w roku 1638 na miejscu starszego jeszcze drewnianego kościoła z roku 1447. Obecny kościół jest kryty gontem, wokół nawy głównej na zewnątrz są poprowadzone „soboty”, czyli kryte podcienia.
5 lipca 1896 został wmurowany i poświęcony kamień węgielny radhošťské kaplicy. Ukończoną kaplicę poświęcił 11 września 1898 ołomuniecki arcybiskup Theodor Kohn. Architekt Skibinský zaprojektował kaplicę w stylu bizantyjskim, żeby w ten sposób nawiązać do bizantyjskiego pochodzenia obu świętych.
W roku 1886 frydecki arcyksiążę i dziekan P. Karel Findinski uzyskali pozwolenie na wyrąb lasu na Gruni dla potrzeb budowy kościoła na Gruni i o rok później wykonano kamienne fundamenty. Projekt budowlany opracował frydecki budowniczy Heinrich, a właściwą budowę prowadził frydecki mistrz ciesielski, Stanislav Pětroš.
Historia „Hájku” jest naprawdę długa i ciekawa. W roku 1786 leśnik Michal Hirschheimer postawił drewniany krzyż koło źródła wypływającego ze zbocza. Frydecki proboszcz, hrabia Justus Vilém Pražma kazał wykonać zadaszenie nad krzyżem, jego następca Josef Karel Schipp (Šíp) wybudował tu w roku 1834 dzisiejszą drewnianą kaplicę św. Krzyża, a proboszcz Pavel Prutek nakazał w roku 1840 przygotowanie kamiennej cembrowiny.
Mniejsza drewniana kaplica skręcona z belek z wystającymi końcami, kolorystycznie dobranymi i spadzistym dachem. Kaplica na pierwszy rzut oka zaciekawia pseudoludowym stylem oraz wkomponowanymi elementami nietypowymi dla lokalnej architektury ludowej.